- αγιαστικός
- -ή, -ό (Α ἁγιαστικός, -ή, -όν) [αγιάζω]αυτός που έχει την ικανότητα να κάνει κάποιον ή κάτι άγιο, να καθαγιάζει, ο εξαγνιστικός.
Dictionary of Greek. 2013.
αγιαστικός
Look at other dictionaries:
αγιαστικός — ή, ό αυτός που μπορεί να αγιάζει: Θα μπορούσε να πει κανείς πως το έργο του Παπαδιαμάντη έχει μια δύναμη αγιαστική … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ՍՐԲԱՐԱՐ — (ի, աւ.) NBH 2 0761 Chronological Sequence: Unknown date, 8c, 9c, 10c, 12c, 13c ա. ἀγιοποιός, ἀγιαστικός sanctificator, sanctificus. Որ սուրբ առնէ. պատճառ սրբութեան. սրբիչ. մաքրազարդօղ. քաւիչ. նորոգիչ. կենդանարար. շնորհատու. մակդիր՝ սեպհականեալ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՍՐԲԱՐԱՐԱԿԱՆ — ( ) NBH 2 0761 Chronological Sequence: Unknown date ա. ἀγιαστικός . Սրբական. սրբաբանական. *Անդադար սրբոցն հրեշտակաց սրբարարական փառաբանութիւն. Մաքս. եկեղ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՍՐԲԻՉ — (բչի, չաց.) NBH 2 0761 Chronological Sequence: Early classical, 10c ա. ἀγιαστικός sanctificus ἀγιάζων sanctificans Սրբօղ. մաքրօղ. սրբարար. *Մարիամ ծնաւ զսրբիչն աշխարհաց ի պղծութենէ. Եփր. համաբ.: *Եղիցին նոքա սրբեալք ճշմարտութեամբ. առաջին սրբիչքն… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
